Co nieco o mrowieniu nóg

From mediawiki
Revision as of 04:28, 25 April 2015 by 37.59.67.86 (Talk)

(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
Jump to: navigation, search

Kiedy tylko zaczniemy mieć zaburzenia równowagi, trzeba udać się do lekarza. W większości wypadków nie przechodzą one samoistnie, na co liczy większość dotkniętych nimi ludzi, lecz dodatkowo się pogłębiają, mogą świadczyć o jakiejś poważnej chorobie, którą trzeba zacząć leczyć od razu, żeby nie doszło do żadnych trwałych uszkodzeń. Dla własnego zdrowia warto poświęcić tych dodatkowych parę minut swojego czasu.

Nietrzymanie moczu samo w sobie nie przeszkadza w wykonywaniu codziennych czynności, jednakże z pewnością istotnie wpływa na samopoczucie oraz na samoocenę osoby, która jest dotknięta tą dolegliwością. Oczywiście, można zmniejszyć, a nawet całkowicie zniwelować ten problem za pomocą odpowiednio dobranych, oczywiście przez stosownego lekarza, a nie samego siebie, leków i ćwiczeniami rozwijającymi mięśnie zwieraczy.

SM, czyli po prostu stwardnienie rozsiane, nie ma jednego, stałego zestawu objawów. U niektórych na początku występują wyłącznie zawroty głowy, mrowienie, a u innych niemalże od razu następuje paraliż. Ponadto, dosyć ciężko jest ją nawet wykryć, właśnie ze względu na powszechność pierwszych objawów, które zdają się nieistotne i powiązane na przykład ze zwyczajnym zmęczeniem czy też z brakiem odpowiednich witamin.

Stwardnienie rozsiane jest niezmiernie ciężką, a przede wszystkim nieuleczalną, przynajmniej na razie, chorobą. U różnych ludzi przyjmuje ona swoje różne formy, niektóre z nich rozwijają się szybciej, gwałtowniej, a z innymi można funkcjonować stosunkowo normalnie przez długie lata. To samo tyczy się leków, nie działają one jednakowo na wszystkie osoby, które je biorą, niekiedy trzeba wypróbować kilka z nich.

Brak czucia wcale nie jest równoznaczne z paraliżem danej kończyny czy części ciała. Osoba, która cierpi właśnie na brak czucia, jest w stanie w miarę swobodnie poruszać daną częścią ciała, jednak po prostu nie czuje działania na nią jakichkolwiek bodźców, takich jak dotyk czy coepło. Powoduje to wielki dyskomfort oraz utrudnia wykonywanie niektórych czynności, w szczególności tych, które wymagają pewnej dozy precyzji czy siły.