Pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego

From mediawiki
Jump to: navigation, search

Niemalże każdemu z nas zdarza się mrowienie nóg, w szczególności kiedy klęczymy czy kucamy. Do mrowienia dochodzi wtedy, kiedy krew dopływa nam do ciała w niedostatecznych ilościach, gdy naczynia krwionośne są częściowo zablokowane. Może to być spowodowane ułożeniem ciała, jak w wypadku kucania, uszkodzeniem mechanicznym lub wadą samych naczyń. Tak czy inaczej, wizyta u lekarza nigdy przecież nie zaszkodzi.

Stwardnienie rozsiane jest niezwykle trudną, a przede wszystkim nieuleczalną, przynajmniej na razie, chorobą. U różnych ludzi przyjmuje ona swe różne formy, niektóre z nich rozwijają się szybciej, gwałtowniej, a z innymi można funkcjonować stosunkowo normalnie przez długie lata. To samo tyczy się leków, nie działają one jednakowo na wszystkie osoby, które je biorą, niekiedy należy wypróbować parę z nich.

Gdy tylko zaczniemy mieć zaburzenia równowagi, należy udać się do lekarza. W większości przypadków nie przechodzą one samoistnie, na co liczy większość dotkniętych nimi osób, ale dodatkowo się pogłębiają, mogą świadczyć o jakiejś poważnej chorobie, którą trzeba zacząć leczyć od razu, aby nie doszło do jakichkolwiek trwałych uszkodzeń. Dla własnego zdrowia warto poświęcić tych dodatkowych kilka minut swego czasu.

Brak czucia wcale nie jest równoznaczne z paraliżem danej kończyny czy części ciała. Osoba, która cierpi właśnie na brak czucia, jest w stanie w miarę swobodnie poruszać daną częścią ciała, jednak po prostu nie czuje działania na nią jakichkolwiek bodźców, takich jak dotyk czy coepło. Powoduje to wielki dyskomfort oraz utrudnia wykonywanie niektórych czynności, w szczególności tych, które wymagają niejakiej dozy precyzji czy siły.

Nietrzymanie moczu samo w sobie nie przeszkadza w wykonywaniu codziennych czynności, jednak z pewnością istotnie wpływa na samopoczucie i na samoocenę osoby, która jest dotknięta tą dolegliwością. Oczywiście, można zmniejszyć, a nawet całkowicie zniwelować ten problem za pomocą odpowiednio dobranych, oczywiście przez stosownego lekarza, a nie samego siebie, leków oraz ćwiczeniami rozwijającymi mięśnie zwieraczy.